اصرار این مقام مسئول بر سخنان خود که با مخالفت‌های بسیاری در داخل کشور و سوءاستفاده‌هایی در خارج همراه شده است، در حالی صورت می‌گیرد که در آستانه 30 مرداد، سالروز به آتش کشیده شدن مسجدالاقصی توسط رژیم غاصب اسرائیل قرار داریم.
سؤال اینجاست که همان مردمی که رئیس سازمان میراث فرهنگی از دوستی با آنها سخن می‌گوید در سال ۱۳۴۸ کجا بودند که مانع از به آتش کشیده شدن مسجدالاقصی شوند.
رژیم غاصب اسرائیل در تمام این سال‌ها، جنایت‌هایی را مرتکب شده است که مردمانش اگر شریک جنایتشان نبوده اند، نظاره گرش بوده‌اند.
در سال ۱۳۲۷ مردم مظلوم دیریاسین به خاک و خون کشیده شدند و ۲۵۰ نفر از مظلومان فلسطینی به شهادت رسیدند؛ در سال ۱۳۳۵ در کشتار ۵۰ فلسطینی مظلوم در کفرقاسم، این مردم نظاره‌گر بوده‌اند و در سال ۱۳۶۱، شاهد کشتار فلسطینی‌ها در اردوگاه صبرا و شتیلا بوده‌اند.
کشتار نمازگزاران فلسطینی در حرم ابراهیمی در ماه مبارک رمضان سال ۱۳۷۲ پیش چشم این مردم که معاون رئیس‌جمهوری ادعای دوستی با آنان را می‌کند، صورت گرفت. طبیعی است که آوارگی ۵۰ ساله بیش از ۷۰ درصد جمعیت فلسطین، به این خاطر صورت گرفته است که مردمانی غاصب، ساکن خانه‌های آنان شده‌اند.
امروزه این افراد به‌عنوان مردم اسرائیل شناخته می‌شوند؛ همان‌هایی که در مناطق اشغالی ساکن شده و از جاهای دیگر آمده‌اند.
اینگونه اظهار نظرهای نسنجیده از سوی یک مقام مسئول در نظام جمهوری اسلامی، خدشه به حیثیت و اعتبار ملت بزرگ ایران است.
بنیانگذار جمهوری اسلامی در سخنانشان که جزء محکمات نصوص انقلاب است، غاصبان فلسطین را در حکم سربازان صهیونیست‌ها دانسته‌اند و لازم است فریادهای قاطع و تاریخی رهبر انقلاب که در سخنرانی اخیرشان فرمودند: «ما از حقوق مردم فلسطین دفاع می‌کنیم چرا که آنان مظلوم و مورد ستم واقع شدند»، بار دیگر به برخی مسئولان یادآوری شود.
انتظار این بود که رئیس سازمان میراث فرهنگی سخن ناسنجیده خود را اصلاح کند و از ملت انقلابی و مسلمان ایران که بیش از همه پرچمدار دفاع از حقوق مردم مظلوم فلسطین هستند، عذرخواهی نماید، اما عجیب است ایشان سخن از دوستی مردم و ملت اسرائیل می‌گوید و با افتخار تأکید می‌کند که با ملت اسرائیل دشمنی نداریم.
* عضو هیأت رئیسه
مجلس شورای اسلامی
